Η απουσία της κοινής λογικής είναι εμφανής σε κάθε δραστηριότητα σε τούτο τον τόπο και φυσικά το ίδιο ισχύει σε μία μικρογραφία του, όπως είναι ο ιππόδρομος. Αφορμή μας έδωσαν οι νέες κινήσεις των επαγγελματιών, αλλά και των επενδυτών (ιδιοκτήτες) του χώρου και το αίτημα των ενεργειών διάσωσης του σπορ στη χώρα. Με ανάπτυξη διαφόρων ιδεών, προτάσεων και πιθανών ενεργειών, όπως και των αφορισμών και των κατηγοριών για το ποιός έχει την ευθύνη. Κι όλα αυτά, διότι υπάρχει νομοσχέδιο του αρμόδιου υπουργείου, που δίνει επιδοτήσεις ακόμα και στις επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου, δηλαδή σε καθαρά ιδιωτικά μαγαζιά!

Ξεκινάμε με μία σοβαρότατη παραδοχή. Ο ελληνικός ιππόδρομος δεν είναι ιδιωτικός, αλλά παραμένει ΚΡΑΤΙΚΟΣ! Άλλο πράγμα να αγοράσω ένα σπίτι κι άλλο να το νοικιάσω. Εάν το πάρω στην κατοχή μου, γίνει περιουσία μου, μπορώ από την άλλη μέρα να το ισοπεδώσω, να το κάνω χωράφι! Εάν όμως είμαι ενοικιαστής του, ακόμα και χρώμα να θέλω να αλλάξω σε ένα δωμάτιο, θα πρέπει να πάρω την άδεια του ιδιοκτήτη του! Αυτό το έχουμε λησμονήσει στον ιππόδρομο και οι περισσότεροι λένε συνέχεια τί κάνει ο ΟΠΑΠ και γιατί το ένα, ή το άλλο! Ενώ στην πραγματικότητα είναι τί κάνει το Κράτος και γιατί δεν φροντίζει η περιουσία του να αποκτήσει μεγαλύτερη αξία, ή τουλάχιστον μην χάσει και την υπάρχουσα!

Με αυτή την λογική προσέγγιση, οι όποιες κινήσεις γίνονται για την προσέγγιση της Πολιτείας και τα αιτήματα προς αυτήν, είναι αναγκαίες και οι μόνες που μπορούν να φέρουν και ουσιαστικά αποτελέσματα. Δεν γίνεται, στο τέλος τέλος, να πάρουν 30.000.000 ευρώ οι ομάδες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, τα καθαρά ιδιωτικά μαγαζιά (ΠΑΕ) και να αποκλείεται από αυτήν την χρηματοδότηση το ΚΡΑΤΙΚΟ μαγαζί, ο ιππόδρομος! Δεν γνωρίζουμε ποιός κυβερνητικός παράγοντας σκέφτηκε κάτι τέτοιο και είναι βέβαιο ότι εάν οι άνθρωποι στο Μαρκόπουλο προσέφευγαν στα δικαστήρια, αποκλείεται να μην δικαιώνονταν! Σε κάθε περίπτωση, πιθανότατα είναι μία ακόμη πράξη όσων δεν θέλουν να υπάρχουν ελληνικές ιπποδρομίες σήμερα. Πολλοί από αυτούς, μάλιστα, στηρίχθηκαν στην βοήθεια που προσέφερε το σπορ, μέσω του στοιχήματος του, για να στηριχθούν σεισμοπαθείς, ή και να κατασκευαστούν έργα, για να μην βάλουμε στο τραπέζι τους χιλιάδες εργαζόμενους που πέρασαν από τις ελληνικές ιπποδρομίες, οι περισσότεροι με κρατικά – πολιτικά ρουσφέτια!

Να τονίσουμε σαν ippodata, ότι η αναφορά μας αυτή αναφέρετε μόνον για το συγκεκριμένο χρονικό σημείο και στην ανάγκη διατήρησης των ιπποδρομιών και όχι στην γενικότερη ανάγκη του στρατηγικού σχεδιασμού και του τί θα έπρεπε και από ποιούς να γίνει για την επίτευξη του αναπτυξιακού στόχου.